خزعبلات!
خزعبلات! سرم از حوصله در رفته!
دلم میخواد ببندم این صفحه تکراری را و یک صفحه blank باز کنم و زل بزنم تویش.......
نقاشی کنم تویش هر آنچه را ذهن ژولیده ام می تند......
خطوطی که از هزاران نقطه تشکیل شده، نقطه، نقطه، نقطه.............
...
می نشینم جلوی تلویزیون بی هدف، و هی کانالهای همسایه را عوض می کنم به امید حرف تازه ای، نوای دلنشینی، نگاه متفاوتی....
زندگی ِمالامال از روزمرگی، هیچ رقمه به گروه خونمان نمی خورد آقا! مگر زور است؟
نمیدانم....
شاید روزی دلم را پس دادم جایش کمی امعا احشا گرفتم، دست کم بیرون رویم روبراه می گردد!
مطالبی دیگر از این نی نی وبلاگی
